Parish Bulletin

From the Pastor's desk          

Wielkanoc, najstarsze święto chrześcijańskie poświęcone pamięci Zmartwychwstania Chrystusa Pana. Obchodzone było łącznie z żydowskim świętem Paschy już przez pierwszych chrześcijan nawróconych z judaizmu. Jest to święto ruchome przypadające na pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Od tego, w którym dniu przypada świeto Wielkanocy, zależą daty innych świąt ruchomych: Wniebowstąpienia Pańskiego, Zesłania Ducha Świętego, Boże Ciało, Najświętszego Serca Jezusowego. Wielkanocny czas, po łacinie tempus paschale, to w sensie liturgicznym okres roku kościelnego sięgający od niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego do niedzieli Trójcy Przenajświętszej (ósma niedziela wielkanocy). Charakterystyczną cechą tego okresu jest częste używanie radosnego Alleluia tak we Mszy świętej, jak również w modlitwie brewiarzowej.

   The 50 days from Easter Sunday to Pentecost are celebrated as one feast day, sometimes called The Great Sunday. To have the 50 days of the Easter season appear as “one day” or “The Great Sunday”, as Saint Athanasius called it, the Sundays of the Easter season are no longer called Sundays after Easter, but Sundays of Easter. Pentecost is the conclusion of the Easter season.

Jezus w naszym życiu –  Miłość pozwoliła Janowi natychmiast rozpoznać Pana. To jest Pan! Miłość widzi z daleka. To miłość pierwsza dostrzegła subtelny gest Chrystusa. Młody Apostoł miłujący Jezusa całą mocą, czystością i czułością swego serca, które nigdy nie uległo zepsuciu, woła: To jest Pan! W nocy, pod nieobecność Pana, Apostołowie pracowali daremnie. Tracili czas. Rano z Jezusem, który oświeca swoim Słowem i kieruje połowem, wyciągają na brzeg pełną sieć. To samo zdarza sie nam codziennie. Pod nieobecność Chrystusa dzień jest nocą, a praca jest bezowocna. Okazuje się, że była to jeszcze jedno pusta noc, jeszcze jeden stracony dzień w życiu. Nasze wysiłki nie wystarczają, by wydać owoce, potrzebujemy Boga. Kiedy mamy przy sobie Chrystusa, gdy pamiętamy o Jego obecności, codzienność staje się bogatsza. Cierpienie, choroby nabierają trwałej wartości, która wykracza poza śmierć. Obecność Jezusa otwiera przed nami cały świat możliwości czynienia dobra we wspołżyciu z naszym otoczeniem.